Arts 'N Crass is the first episode of Season 2 of Daria and the fourteenth episode of the series overall. It originally aired on MTV on February 16, 1998. Daria and Jane make a poster for an art contest depicting the negative effects of self image and its relation to bulimia, only to have Principal Li demand that they change it. Meanwhile, Jake loses a consulting client. At Lawndale High, Arts Dye! My Darling" is the thirteenth episode of the fourth season of Daria, which premiered on MTV on August 2, 2000. In the episode, Jane talks Daria into letting her put tiger stripes in her hair, but the botched job makes Jane think Daria did it intentionally due to the emerging romantic tension between Daria and Tom. The pilot episode for Daria probably wasn’t the format you remember. For one thing, it was only five minutes long and was more of a test run for the staff and network, as reported by Mental S1 E9 21M TV-PG L. Quinn decides she needs cosmetic surgery, and drags Daria to the doctor with her. She is happy to consult with Quinn, but very interested in Daria, whom she views as a long-term project and potential masterpiece. Quinn decides she needs cosmetic surgery, and drags Daria to the doctor with her. Details. File Size: 6218KB. Duration: 4.200 sec. Dimensions: 360x470. Created: 5/19/2017, 7:53:42 PM. The perfect Igor To Nie Animated GIF for your conversation. Discover and Share the best GIFs on Tenor. Daria to nie tylko organizatorka farmy trolli, to również płodna analityczka portalu geopolityka_ru. Cytowana za granicą, zapraszana do debat telewizyjnych, była medialnym ramieniem propagandy tworzonej przez jej ojca. Jej odbiorcami są nie tylko Rosjanie, ale i niemal cały świat See more of Julia to nie imię Julia to dobra dupa. on Facebook. Log In. Forgot account? or. Create new account. Not now. 176. Total Likes. 175. Total Follows. Pierce Me. Season 2 E 12 • 07/27/1998. When Trent asks Daria for help finding a birthday gift for Jane, the two find themselves at a piercing parlor, and Quinn and Helen team up for a fashion show. Daria. Brainy, sardonic Daria Morgendorffer tries to fly under the radar at Lawndale High School, and she's doing a pretty good job of it: Her self-esteem teacher can't even remember her name. Not that low self-esteem is a problem for Daria, who explains that "I have low esteem for everyone else." Frankly, she couldn't care less about the In collaboration with his colleagues, Artemy Malkov and Daria Khaltourina, he has shown that till the 1970s the hyperbolic growth of the world population was accompanied by quadratic-hyperbolic growth of the world GDP, and developed a number of mathematical models describing both of these phenomena simultaneously; he has also described mathematically the World System withdrawal from the blow XVGEKbt. jest to żeńska forma imienia Dariusz. W Polsce znane od XV w. Obecnie bywa częściej nadawane niż w przeszłości posiada bogatą wyobraźnię i nigdy nie nudzi się, a najmniej w swoim towarzystwie. Jej stonowany sposób bycia sprawia wrażenie, że jest osobą flegmatyczną - i po części tak jest. Mimo to działa analitycznie, metodycznie i konsekwentnie. Łatwo można się nabrać na jej pozorną powolność. Ma wysokie mniemanie o swoich walorach umysłowych i niekiedy przemawia przez nią pycha. Bardzo potrzebuje uczucia, troszczenia się o jej sprawy, a wówczas jest miła we współżyciu. Pociąga ją życie erotyczne i potrafi być doskonałą kochanką w jednej pracy długo miejsca nie zagrzewa. Rutyna i stagnacja nudzą ją. Potrzebuje zajęcia urozmaiconego, w którym coś się dzieje ang.,fr.,niem., Św. Daria Rzymska . (III w.). W martyrologium rzymskim jest wymieniana w związku ze św. Chryzantem. Według tego źródła, Chryzant przybył do Rzymu, gdzie został ochrzczony. W jakiś czas później ochrzcił Darię i innych mieszkańców Wiecznego Miasta. Gmina prozelicka Chryzanta zbierała się na cmentarzu. Cesarz Walens wydał edykt zakazujący praktyk chrześcijańskich, jak również zbierania się na cmentarzach. W 257 r. wielu członków gminy Chryzanta, łącznie z nim samym i Darią, zostało aresztowanych. Po skazaniu ich na śmierć, zostali wrzuceni do starego akweduktu i żywcem zakopani Imieniny 25 października fot. Adobe Stock, Prostock-studio – Naprawdę nie wiem, co ty w nim widzisz. Przecież to jeszcze straszne dziecko… – dziwiłam się swojej przyjaciółce, kiedy kompletnie straciła głowę dla Michała. Nie rozumiałam, jak można się zakochać w chłopaku o trzy lata młodszym. Dla mnie taka różnica wieku to była prawdziwa przepaść! Tym bardziej że Daria wyglądała poważnie jak na swoje 25 lat, pewnie przez te okropne ciuchy, które nosiła. Już w szkole od dżinsów wolała klasyczne spódnice i pantofle na słupku (nie na szpilce). Jak jakaś nauczycielka! A kiedy zaczęła pracować na poczcie, to nawet i po robocie widać było po niej, że musi być jakąś nudną urzędniczką. Tymczasem Michał nosił bluzy z kapturem i poszarpane dżinsy. Kiedy więc szli ulicą, to wyglądali jak stateczna siostra z niesfornym młodszym bratem. Daria na wszystkie moje uwagi odpowiadała z pobłażliwym uśmiechem: – Wiem, że on jeszcze nie jest dorosły. I pewnie trochę czasu upłynie, zanim zmieni się w mężczyznę. Ale uważam, że warto na to poczekać. I dlatego będę czekała, choćby to miało trwać nawet i dziesięć lat! – Twoja sprawa… – bąkałam na to, choć miałam ostrzejsze słowa na końcu języka. Bo za nic nie chciałam zranić Darii. Kochałam ją jak rodzoną siostrę. Nie powiem jednak, że nie poczułam wobec Darii niejakiej satysfakcji, kiedy zaczęłam chodzić z Ryśkiem. Wydał mi się niezwykle przystojny, bardzo męski i… dojrzały. Nic dziwnego – był od nas obu starszy o 8 lat. Przy nim Michał naprawdę wyglądał na nieopierzonego kurczaka! Kiedy Rysiek poprosił mnie o rękę, myślałam, że zwariuję z radości. Nawet mi do głowy nie przyszło, że zrobił to może trochę za szybko, bo przecież znaliśmy się zaledwie parę miesięcy. Miałam przecież wyjść za mąż za prawdziwego mężczyznę, który miał własne dwupokojowe mieszkanie i dobrą posadę w banku. Czego chcieć więcej? Mój ślub pamiętam jak przez mgłę. Na filmie widać, że byłam nieobecna duchem i bez przerwy wlepiałam w męża maślane spojrzenie. Kiedy dziś myślę, jaka byłam z niego dumna i gotowa skoczyć za nim w ogień, ogarnia mnie wściekłość i żal. Zupełnie nic nie było bowiem takie, jak powinno i jak to sobie wcześniej wymarzyłam. Przede wszystkim mój ukochany dość szybko stracił pracę, podobno przez jakieś nietrafione decyzje w obracaniu pieniędzmi klientów. Nie wnikałam za bardzo, o co chodziło; zresztą Rysiek był wściekły i zakazał mi o cokolwiek pytać. Jak stwierdził – to nie moja sprawa. Zaraz potem wyszło na jaw, że mieszkanie wcale nie jest jego, tylko je wynajmuje, a skoro stracił posadę, to na wynajem nie ma pieniędzy. Zwyczajnie mnie wcześniej okłamał! – I co my teraz zrobimy? – zapytałam z lękiem i ze łzami w oczach. – Jak to co? Po prostu pojedziemy do moich rodziców – stwierdził mój mąż kategorycznym tonem. Nie sprzeciwiłam mu się i Bóg jeden wie, jak bardzo potem tego żałowałam! Niby wyjazd na wieś, gdzie rodzice Ryśka mieli gospodarstwo, miał być tylko „na chwilę”. Ale kiedy już tam trafiliśmy, okazało się, że teściowie potrzebują nas do roboty i że Ryśkowi jest u mamy całkiem dobrze… Nic dziwnego, skoro matka była w niego wpatrzona jak w tęczę i pilnowała, żeby jej ukochany jedynak przypadkiem się nie przemęczał! Zawsze potrafiła go wybronić u ojca, nawet wtedy, gdy mój mąż wyraźnie się obijał. A kto w takim razie harował nie tyle jak wół, co raczej jak dwa woły zaprzęgnięte w kierat? Oczywiście Iwonka, czyli ja! Dobrze wiedział, że nie mam dokąd pójść! Jako dziewczyna z miasta, wychowana na osiedlu z wielkiej płyty, o pracy w gospodarstwie nie miałam bladego pojęcia. A tu przyszło mi oporządzać kilkanaście mlecznych krów, których się zwyczajnie bałam! Musiałam wszystko robić przy zwierzętach i w ogrodzie. Już to mi wystarczyło. A przecież dochodziła do tego praca w polu! Teściowie mieli buraki, ziemniaki i tytoń. Całe hektary! Trzeba było wstawać o trzeciej, czwartej nad ranem i ruszać do roboty. Chodziłam nieprzytomna ze zmęczenia, z bolącymi plecami i dłońmi pokrytymi odciskami od trzymania wideł, łopaty czy motyki. O manikiurze mogłam zapomnieć. Zresztą Rysiek nie lubił, jak miałam lakier na paznokciach, a teściowa jeszcze bardziej. – Jak kobieta nie ma zniszczonych rąk, to jej żaden facet nie zechce, bo pomyśli, że nie jest robotna! – powtarzała. „Ciekawe, że kiedy mój mąż się we mnie zakochał, to miałam żelowe tipsy i wtedy był nimi zachwycony…” – myślałam. Nic jednak nie mówiłam. Nie miałam nawet jak i komu pożalić się na swój los, bo Rysiek stale mnie kontrolował. Przeglądał moje esemesy i spis połączeń, robił awantury, a potem w ogóle zabrał mi komórkę. – Po co ci ona? Jak się chcesz komuś na mnie poskarżyć, to lepiej od razu się wynoś z mojego domu! – wrzeszczał. Dobrze wiedział, łobuz, że nie mam dokąd pójść! Po śmierci mojego taty mama wyszła za mąż za drania, który się do mnie dobierał. Za nic bym z nimi z powrotem nie zamieszkała. Zresztą i mama wcale się do tego nie paliła, zazdrosna o swojego Henia. Ani na moment nie wyszedł, gdy rozmawiałyśmy Musiałam więc trwać w okropnym małżeństwie, tak znękana, że bardziej przypominałam robota niż myślącego człowieka, który jest w stanie podejmować rozsądne decyzje. Ale o jednym zawsze pamiętałam – robiłam wszystko, aby nie zajść w ciążę! Bo byłam już pewna, że nie chcę mieć dziecka z tym człowiekiem. Nie tylko dlatego, że nie byłby dobrym ojcem, ale również dlatego, że moje widoki na odzyskanie wolności zniknęłyby wtedy na zawsze. A tak – miałam jeszcze nadzieję, że kiedyś jednak zdobędę się na to i odejdę od Ryśka. Dlatego udawałam, że mam kłopoty z kobiecymi sprawami i jeździłam do ginekologa. Ale zamiast się leczyć, brałam recepty na pigułki antykoncepcyjne. Oczywiście w tajemnicy, bo gdyby Rysiek to odkrył, toby mnie chyba zabił. A tak na szczęście zaczął mną tylko gardzić. – Zdefektowana rura! – wyzywał mnie. Ale nie wyobrażał sobie, żeby się ze mną rozwieść, wypuścić mnie ze swoich rąk. Pilnował, by nasze małżeństwo uchodziło za idealne. I rzeczywiście, nikt się nie domyślał, jak naprawdę wygląda moje życie. Prawie nikt. Kiedyś niespodziewanie przyjechała Daria, aby dowiedzieć się, co u mnie słychać. – Ciągle masz wyłączony telefon. Martwiłam się – powiedziała, a ja musiałam robić dobrą minę do złej gry i udawać, że wszystko jest w porządku, ponieważ Rysiek chodził za nami krok w krok! Ani na moment nie wyszedł z pokoju, gdy rozmawiałyśmy, a herbatę podała nam jego matka. – Właśnie to mnie tak zaniepokoiło… – wyznała mi potem Daria. – Przecież kiedyś tak cię nie pilnował! Zawsze dawał nam pogadać, tak po babsku. Dziękowałam niebiosom za Darii intuicję i za to, że mnie wspierała… Następnym razem przyjechała z Michałem, który oczywiście zdążył już zostać jej mężem i kiedy on zagadywał Ryśka, szepnęła mi w sekrecie: – Zostawiłam ci coś pod kamieniem, przy szopie. Sprawdź, jak będziesz sama. To był telefon i ładowarka szczelnie owinięte folią. Od razu, kiedy tylko udało mi się wyrwać na moment spod czujnego oka męża, zadzwoniłam do przyjaciółki, chowając się za stodołą, i wszystko jej opowiedziałam. – Musisz od niego odejść! – zdenerwowała się. – Możesz zamieszkać u nas. Tak, moja przyjaciółka i jej mąż mieli własne mieszkanie (kupione na kredyt), nie musieli żyć kątem u teściów. I to Michał na nie zarabiał, pracując jako kierownik w fabryce. W ogóle w ciągu ostatnich trzech lat bardzo się zmienił, zmężniał. Nie poznawałam go. To już nie był chłopiec, tamten kurczak, z którym chodziła Daria. To był mężczyzna. – Widzisz, wiedziałam, że warto na niego czekać – uśmiechnęła się, kiedy powiedziałam jej o swoich spostrzeżeniach. – Miałaś rację, a ja się pomyliłam. Bardzo się pomyliłam… – przyznałam smutno. – Nie martw się, jeszcze trafisz na kogoś wspaniałego – zapewniła mnie Daria. Tak wiele jej zawdzięczam! Jej i Michałowi. Gdyby nie zainteresowali się, co się ze mną dzieje, do dziś tkwiłabym w piekle… Kiedy zdecydowałam się odejść od męża, przyjechali po mnie i nie zważając na groźby Ryśka, zabrali mnie do auta. Krzyczał, że nas pobije. Odgrażał się, że zniszczy Michałowi samochód. – Spokojnie, nic nie zrobi – zapewnił nas obie spokojnie mąż Darii. – To tylko czcze pogróżki, to nie jest silny facet. Silny jest taki, który robi, zamiast mówić. Miał rację, bo kiedy mąż zobaczył, że jestem nieugięta i do niego nie wrócę, przeklął mnie, ale zgodził się na rozwód. Mieszkałam u Darii i Michała przez kilka miesięcy, zanim w końcu stanęłam na nogi i przestałam się bać, że Rysiek czai się na mnie gdzieś za rogiem. Za to, że zajmowałam pokój, nie wzięli ode mnie ani grosza. – Teraz ja ci pomagam, kiedyś może ty pomożesz mnie. Przyjaźni nie mierzy się pieniędzmi, prawda? – mówiła mi Daria, a Michał dodawał z szelmowskim uśmiechem, że jeśli chcę się im odwdzięczyć, to mogę zrobić te swoje wspaniałe gołąbki. Czytaj także:„Dla męża byłam inkubatorem, w którym do narodzin ma żyć jego syn. W razie komplikacji chce, by uratować dziecko, nie mnie”„Mnie zdradził mąż, a jego porzuciła żona. Los zesłał nas sobie w nieoczekiwanym momencie i znów uwierzyłam w miłość”„Mąż zostawił mnie i córkę dla jakiejś dziuni. Dzięki jego dużym alimentom, chociaż nie muszę iść do pracy” Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru Daria – imię żeńskie pochodzenia perskiego z okresu powstania pierwszego prymitywnego jak na ówczesne realia państwa, powstałe w wyniku połączenia fraz: „Darł ryja”. Prawdopodobnie tak pierwsi osadnicy tych terenów mówili na nierozgarnięte i głupkowato wybuchające trzeba, że imię to może mieć również źródło w tym, iż kobiety noszące imię Daria, na zabój zakochują się w swojej ofierze i nigdy nie dają jej spokoju, kiedy tylko ofiara nie przyjmuje zalotów kobiety te ciągle płaczą i „Drą ryja” , że one tak bardzo go kochają. W 90 % z natury ofiarami są istoty męskie o imieniu Tomasz lub Piotr, gdyż żaden inny, choćby święty by z nimi nie wytrzymał. Zachowanie[edytuj • edytuj kod] Daria prawie nigdy nie pije alkoholu, pomijając pięć dni w tygodniu i weekendy oczywiście. Ma zwykle trudny charakter; albo jest za spokojna, albo wrzeszczy na każdego przechodnia. Nie przyznaje się do swojego wielkiego pociągu do czekolady, pomimo że jest to jej ulubiona potrawa. Całymi dniami siedzi w toalecie tylko po to, żeby inni nie mogli z niej skorzystać. Na widok ołówka dostaje ślinotoku, niestety, lekarzom nigdy nie udało się wyjaśnić tego zjawiska. Jest bardzo inteligentna oraz ma wrodzoną skromność, co cechuje się jej brakiem w młodym wieku. Daria jest ruchliwa i nie potrafi usiedzieć w miejscu. Przechodzi szybko od szalonego podniecenia do głębokiej depresji. Bez przerwy trzeba się nią zajmować, inaczej to ona zajmuje się sprawami innych, nawet gdy nikt o to nie prosi. Sprawna fizycznie. Silna i szybka. Charakter[edytuj • edytuj kod] Daria jest bardzo uparta i chętnie stawia (na swoim). Każdy, kto ją pozna, zapomina o jej wadach, i póki Daria nie sprowadzi go drastycznie na ziemię, jest z nią bardzo szczęśliwy. Trudno się nudzić w jej towarzystwie, zawsze ma zaskakujące pomysły, przez co traci wielu znajomych, ponieważ nie wszyscy są w stanie to przeżyć. Daria jest obdarzona zadziwiającą intuicją i znaczną siłą uwodzicielską, niepokojącą ruchliwością, jest ciągle w centrum zainteresowania, dlatego ma wielu przyjaciół, kolegów, znajomych. Jednak żaden z nich nie nadaje się na kandydata na męża. Szkoła[edytuj • edytuj kod] Daria uwielbia się uczyć. Najczęściej jako ulubioną lekcję wymienia przerwę, jednak potrafi doskonale wykonywać obowiązki, dzięki temu udaje jej się zazwyczaj przed końcem roku poprawić oceny. W szkole jest istną gwiazdą socjometryczną, ma miliony koleżanek, których połowy imion nie pamięta. Jednak zdarza się, że pewne imiona wpadają jej w głowę. Inne[edytuj • edytuj kod] Daria zawsze jest goła i wesoła (gdy będziesz chciał wyjść z Darią na spacer, musisz mieć w portfelu nie mnie niż wypłatę taty i mamy i zapas cierpliwości na zakupy). Śmieje się z byle powodu, przez co inni patrzą się na nią jak na wariatkę. Boi się traktorów i burz, uwielbia komedie romantyczne, jednak gdy umiera główny bohater wyrzuca telewizor przez okno. Potrafi kochać na zabój, w dosłownym tego słowa znaczeniu. p • eImionaImieniny • Pochodzenie imionAda • Adam • Adelajda • Adolf • Adrian • Agata • Albert • Albertyna • Aleksander • Aleksy • Alfons • Alicja • Anita • Anna • Barbara • Brfxxccxxmnpcccclllmmnprxvclmnckssqlbb11116 • Cezary • Daria • Dominika • Edyta • Emilia • Ewa • Filip • Hanna • Ignacy • Jagoda • Jakub • Joanna • Julia • Kacper • Karolina • Katarzyna • Kiejstut • Kinga • Klara • Klaudia • Krzysztof • Lucjan • Małgorzata • Mania • Marcelina • Marek • Marlena • Mateusz • Michał • Mikołaj • Mirosław • Natalia • Natasza • Oskar • Paweł • Piotr • Przemysław • Rafał • Robert • Sylwester • Szczepan • Tomasz • Weronika • Wiktor • Wiktoria • Wincenty • Witold • Wojciech • Zbigniew Ciasteczka pomagają nam udostępniać nasze usługi. Korzystając z Nonsensopedii, zgadzasz się na wykorzystywanie ciasteczek. Imię Daria – poznaj znaczenie imienia, jego patronów i szczęśliwą liczbę Daria to kobieta szukająca księcia na białym koniu. Z jednej strony może być wycofana w obawie o złe odebranie przez nowe środowisko. Z drugiej, kiedy się już otworzy, jest czuła i mile widziana w towarzystwie. Sumienna i dokładna w swoich działaniach, nie lubi nudy w życiu, ale też stroni od pośpiechu. Przekonaj się, co jeszcze warto wiedzieć na temat osób noszących to imię. Spis treści Znaczenie imienia Daria Daria - pochodzenie Zdrobnienia imienia Daria Imieniny Darii Imię Daria dla dziecka Daria - edukacja Daria - rodzina i miłość Daria - predyspozycje zawodowe Znane Darie Daria w innych językach Patroni imienia Daria Przysłowia i cytaty z imieniem Daria Ciekawostki o imieniu Daria Daria - szczęśliwa liczba Daria - szczęśliwy kamień Daria - szczęśliwy kolor Kobietom o imieniu Daria przypisuje się ambicję oraz pewność siebie, która może graniczyć wręcz z narcyzmem czy zarozumiałością. Z drugiej strony wskazuje się na to, że Darie mogą być powolne w działaniach, a także lubią urozmaicenie w życiu. Przez to wszystko mogą być odbierane jako osoby pełne wewnętrznych sprzeczności. Jeżeli kogoś dobrze poznają, otwierają się przed nim, jednak początkowo mogą sprawiać wrażenie zamkniętych w sobie i wycofanych. Wszystko przez to, że boją się konfliktów oraz bycia ośmieszonym. W sytuacjach stresowych tracą panowanie nad sobą. Kiedy już znajdą swoją drugą połówkę, oddają się jej całym sercem. Trzeba jednak pamiętać, że w życiu zarówno miłosnym, jak i zawodowym Daria nie lubi nudy, dlatego jej partner musi być dla niej oparciem, ale i osobą, która w znaczny sposób urozmaici jej życie. Również w gronie zaufanych znajomych i przyjaciół Daria jest otwarta i lubiana. Z reguły łagodna, chętnie angażuje się w pomoc innym. Daria - pochodzenie Daria jest imieniem pochodzenia perskiego. Wskazuje się, że jest ono odpowiednikiem męskiego imienia Dariusz. Składa się ono z dwóch wyrazów pochodzących z języka perskiego - daraya tłumaczonego jako „posiadać”, a także vahu „dobro”. Zdrobnienia imienia Daria Imię Daria ma wiele zdrobnień, które chętnie są wykorzystywane w czasie zwracania się do osoby o tym imieniu. Do najchętniej stosowanych zaliczają się przede wszystkim: Darcia, Dariuszka czy Darulka. Inne zdrobniałe formy tego imienia to Darusia, Dariusia Daruchna czy Dareńka. Imieniny Darii W ciągu roku Daria może obchodzić imieniny w kilku dniach. Najczęściej wymienianą datą jest 25 października, kiedy to w kościele katolickim wspomina się patronkę świętą Darię, która żyła w II w. Inne dni, w których obchodzone są imieniny Darii, to: 3 kwietnia, 21 i 22 września, a także 19 grudnia. Imię Daria dla dziecka Daria z jednej strony jest dzieckiem otwartym, z drugiej mocno skoncentrowanym na bliskich, dlatego można odnieść wrażenie, że nie odstępuje rodziców na krok. Miewa trudności z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami, szczególnie w sytuacjach, które wywołują skrępowanie. Daria - edukacja W szkole Daria stara się być sumienna i dokładnie wykonywać powierzone jej zadania. Jednak nie jest zbyt pilnym uczniem i może niechętnie też podchodzić do samej nauki, szczególnie gdy lekcje prowadzone są w mało atrakcyjny dla niej sposób. Daria - rodzina i miłość Mężczyzna, który chce zdobyć serce Darii, musi być troskliwy, pełny czułości i oddany. W innym przypadku, nawet jeśli początkowo zdobędzie jej względy, może je szybko stracić. Wybranek Darii powinien być też dla niej wsparciem w każdej dziedzinie życia. Daria nie lubi rutyny w związku, cały czas musi się w nim coś dziać. W przeciwnym razie może się z niego wycofać. Kiedy się z kimś zwiąże, otwiera się. Wcześniej jest nieco wycofana z uwagi na to, że boi się ośmieszenia w oczach innych, zarówno przyszłego wybranka, jak i ludzi z jego otoczenia. Daria - predyspozycje zawodowe Daria dobrze czuje się w wielu zawodach, dlatego też zmiana pracy nie stanowi dla niej problemu. Jest pewna siebie i ambitna. Jeżeli się czegoś podejmie, angażuje się w to całą sobą. Czasem jednak zdarza jej się o czymś zapomnieć, przez co nie może liczyć na częste awanse czy nagrody. W pracy niejednokrotnie jest powolna, co powoduje, że nie czuje się dobrze w zawodach, które wymagają dynamicznego działania. Jednocześnie warto podkreślić, że jej umysł jest niezwykle analityczny, działa metodycznie i systematycznie. Wiele z cech Darii powoduje, że początkowo ciężko jej znaleźć odpowiednie zajęcie, jednak kiedy już to zrobi, będzie zadowolona ze swojej pracy. Mimo że nie lubi dynamicznych zajęć, nie będzie czuła się dobrze, wykonując monotonne i jednostajne zadania. Znane Darie Mimo że imię Daria nie znajduje się w czołówce najpopularniejszych imion żeńskich, to zarówno w Polsce, jak i niemalże na całym świecie łatwo znaleźć znane kobiety, które je noszą. Wśród Polek o imieniu Daria można wymienić aktorki Darię Widawską czy Darię Trafankowską, piosenkarkę Darię Zawiałow, a także sportsmenki Darię Korczyńską (lekkoatletkę) i Darię Pogorzelec (judoczkę). Spośród znanych kobiet z innych krajów o tym imieniu warto wskazać Darię Zewinę (pływaczkę ukraińską), Darię Werbowy (modelkę kanadyjską) czy Darię Safonową (rosyjską biegaczkę na dystansie 400 m). Daria w innych językach Daria to imię występujące w wielu językach. Ma ono bardzo zbliżoną formę do tej, jaką znamy z języka polskiego. W innych językach Daria to: Daria - j. czeski; Darija - j. rosyjski; Darija - j. litewski; Daria - j. włoski; Darka - j. słoweński; Daria - j. niemiecki. Patroni imienia Daria Patronką imienia jest św. Daria, która wraz ze swoim małżonkiem św. Chryzantem stała się męczennicą za wiarę. Żyła pod koniec III w. Jest również uznawana za świętą przez Kościół prawosławny oraz ormiański. Przysłowia i cytaty z imieniem Daria Imię Daria zazwyczaj występuje w powiedzeniach o nieco zabawnym wydźwięku. Przykładem może być to zdanie: „Literatów ceni Daria, zwłaszcza zaś ich honoraria”. Ciekawostki o imieniu Daria W języku hiszpańskim imię to zapisujemy Darija. Pisany w ten sam sposób wyraz pospolity oznacza tam „dawać”. Inną ciekawostką może być fakt, że niektórzy językoznawcy i etymolodzy wskazują na słowiańskie pochodzenie imienia od słowa dar, jednak nie zostało to do tej pory potwierdzone. Daria - szczęśliwa liczba Liczbą Darii jest 6. Osoby, w których imieniu ukryta jest wibracja tej liczby, zyskują przy bliższym poznaniu. To właśnie wtedy można podziwiać ich inteligencję oraz otwartość. Są czułe i mają wrodzony, subtelny wdzięk osobisty. Są bezinteresowne w działaniach na rzecz innych. Często jednak występują w nich sprzeczne cechy, które sprawiają, że niejednokrotnie odbierane są jako osoby wewnętrznie rozdarte. Lubią duże urozmaicenie. Szukają go w życiu zarówno zawodowym, jak i prywatnym. Daria - szczęśliwy kamień Kamieniem przypisanym imieniu Daria jest ametyst. Ma on odganiać złe myśli, ułatwiać relaks i uzyskanie harmonii. Noszenie biżuterii z ametystem przyciąga szczęście oraz ułatwia osiąganie celów. W średniowieczu wierzono także, że ametyst noszony przez kobiety w ciąży pozwoli na urodzenie zdrowego i silnego dziecka. Daria - szczęśliwy kolor Szczęśliwym kolorem Darii jest fioletowy. Z jednej strony to kolor królewski, zarezerwowany dla najwyższych warstw społeczeństwa w różnych kulturach. Z drugiej symbolizuje mękę pańską, a w niektórych krajach jest symbolem żałoby. Kojarzy się z władzą, ale i z mistycyzmem. W otoczeniu człowieka działa kojąco, łagodzi stres i ułatwia wyciszenie się. Fiolet pomaga się także skoncentrować. Poleca się go szczególnie osobom, które mają stresujący okres w życiu oraz problemy z zasypianiem i bezsennością.